Miłość w wydaniu arabskim została opisana jako gorące uczucie, w którym cielesność zyskiwała każdego dnia na znaczeniu. Młoda bohaterka po zajściu w ciążę,  a także chwilach pełnych romantyczności  i uniesień, zdecydowała się na ślub z Ahmedem. Jej krewni od samego początku tego związku wyrażali jednak wiele obaw co do starć kulturowych i wyznaniowych dokonywanych przez  męża ich  córki. Prawdziwe uczucie zostało jednak   zniszczone  dopiero po wyjeździe małżeństwa do rodziny Pana Młodego. To tam prawda o arabskim traktowaniu kobiet  okazała  się dość brutalna. Docia zaznaje tam bowiem  samotności, dręczenia przez członków rodziny, zazdrości Ahmeda, przemocy fizycznej, wykorzystania cielesnego, brutalnego traktowania i poniewierania. Wreszcie nasza bohaterka dorasta do podjęcia decyzji  o ucieczce. Jak wynika z badań społeczności muzułmańskiej nietypowa uroda mężczyzn bardzo często kusi seksowne, piękne kobiety do zerwania łączności ze swoimi krajami , a  zdecydowanie się przez nie  na życie z Arabami. Konsekwencje takich postanowień zazwyczaj są dramatyczne, gdyż obca kultura, promująca traktowanie kobiet w sposób okrutny, zmuszanie ich do rodzenia dzieci, poddaństwa nijak się ma do życia np. w Europie.

Książkę kupiłam w gdańskiej księgarni, ponieważ tematyka arabska jest bardzo interesująca. Liczne programy w TV uczulają obecnie kobiety na rozważne  podejmowanie decyzji o  związkach z obcokrajowcami, dlatego warto jest ją raz w życiu przeczytać – czynność ta  zajmuje  zaledwie 2 h , a w dzień św. Walentego  - uświadamia dodatkowo, jak dobrze i cudownie  mamy z polskimi mężczyznami, którzy pozwalają nam kobietom być wzorowymi feministami.