W Łebie!

Porywiście. Dynamicznie. Szybko. Biegnę po plaży do morza. Marzę o tym momencie – turystycznego spokoju, sporej ilości miejsca na piasku, malowniczego widoku grupy spacerujących osób z kijkami i…. stoisk pełnych gofrów.

Tu i Teraz

- liczą się klimaty lęborczan, dumnie porywających się na bliskość do Bałtyku. On stanowi cel każdej weekendowej podróży. On wzmacnia samopoczucie dawkami jodu. On wymusza falę marzeń – o produktach, ubraniach, przedmiotach, rozsypanych na plaży.

Dlatego – leżę…zastygam – patrzę…ziarenka piasku wirują przy telefonie, a statek piracki wypływa w morze. Wiem, że ta cisza – to fundamentalna samotność – arkadia czasu poświęconego na nagrania, zdjęcia i rozmyślania – to argumenty – na izolację życia – dalekiego od cyfryzacji, technologii, sieci –  stanu jedności z matką naturą.

Dzikość dnia!

Położenie geograficzne – to potencjał turystyczny, który wymusza jakość wszystkich wakacji. Ale dla mieszkańców Lęborka – to wachlarz możliwości, z wyjazdami zaplanowanymi po dobrej drodze, ułożonej z magicznymi widokami zatrzymanymi na  samochodowym dachu.

Dzikość – to wyraz abstrakcyjny, ale aktualny przy nadciągającej burzy, silnym falowaniu i ustawieniu niedzielnej  sesji. Dlatego wartość mody – to motyw wiatru, okoliczności, ludzi, koloru i pozy.

Dzikość – to stan umysłu, gdy …

Dzikość – to odcień czerwieni…. pełnej…

Dzikość – to zapach kropli wody…która….

Dzikość - to miejsca w pobliżu plaży…

Dzikość – to postawa nad morzem.

Dlatego…

Zatrzymuję Cię – Tu i Teraz,

- z fascynacją Lata, które zamyka sierpień.