W Trójmieście!

Zastygam  w cukierni „Sowa”. Zamykam wszystkie istotne sprawy i naciskam guzik – brak dostępu. Ale myślami dotykam  zagadnień blogowych. Spora ilość sklepów, tłum ludzi i ich styl życia, przepełniony serdecznością do wykonania zdjęć – to znak. Unoszę się więc na skrzydłach do nieba.

W sieci!

Jako redaktor naczelny gazety, copywriter blogowy – prowadzę  inny  tryb życia niż przeciętna kobieta.  Tematyka mody stwarza jednak innowacyjny łańcuszek powiązań  z innymi  osobami. Codziennie śledzę wybrane WWW – i patrzę na cząstkę – siebie. Pani X – tak – jak i ja – to dziewczyna  „publiczna”, która pokazuje własne zdjęcia, teksty, pomysły i kreatywność.

***

 Ktoś – buduje swój świat w moim trybie. Czasami na takim  blogu pojawia się trudny  tekst o opiniach innych osób, które komentują – taki styl funkcjonowania w społeczeństwie.

***

Widzę siebie w lustrze wyobraźni!

Co łączy blogi i  dlaczego tylko nieliczni decydują się na publikacje?

Początek drogi – to poważna decyzja ( u mnie wypływa ona od znanego polityka, który zaprasza mnie do stworzenia pierwszej strony), u innych kreatywne spojrzenie na świat, w którym  dzielą się częścią osobowości.

Towarzyszy  temu  – strach i przerażenie. Następnie – obojętność na opinie. A na końcu – wdziera się siła przebicia i sukces.  

Wszystkie blogi – to dawka emocjonalnego przekazu  - od kobiet i mężczyzn -  wartych 4 wojny światowej, bo to te jednostki unicestwiają  rytm każdego dnia.

Blogi – wciągają do czytania.

Blogi – ukazują wartościowe fragmenty z życia.

Blogi – to marka.

Patrzę na blogi innych kobiet i wiem, że moje życie – polega na tym samym zadaniu. Wyrwanym czasie na publikacje. Do wielkiej sztuki zaliczam jednak – tematykę danego wpisu, który zmusza do refleksji i zadumy.

***

Popijam kawę. Cienie ludzi wchodzą do sklepów. Wyjątkowe osobowości zajmują  miejsca w kawiarni i wierzą, że „mała czarna” – to  nie symbol Paryża, ale filiżanka przepełniona ziarnami.  Zastygam. Marzę. Wierzę w namiastkę ciszy ….bo….to się dzieje „Tu i Teraz”.