W smaku cukru!

Zajmuję miejsce przy stoliku i zastygam. Wieczór wkrada się w blaski zapalonych  świateł, a ja zaszywam się w lokalu. Na stoliku układam książki, smakuję kawy i słodyczy. To mój czas tylko dla siebie – jakieś 15 minut. Przyjacielska przestrzeń. Doznaję uczucia satysfakcji: oto słowa wnikają w treść zdań, które wypowiadam, oto rozmyślania odnoszą się do Lęborka. Indywidualność  - to kot, który stawia kroki w różnych dziwnych miejscach. Indywidualność – to nowy wymiar bliskiej oazy. Odrywam się – jak kra  - od wszystkich obowiązków, siedzę w ciszy, aby poczuć sens mojej podróży.

W smaku czasu!

Prawdziwa moda na innowacyjny tryb życia odszukuje  kilka chwil tylko dla siebie. Taka równowaga wspomaga proces intensywności wszystkich prac, łapię  więc  dystans i wierzę , że liczą się unikalne chwile.  Inność – to cudowna siła. Inność – to modny styl życia.  Na korytarzu tłum ludzi przemieszcza się do małych sklepów, wyszukuje ubrania, jedzenie, przedmioty, aby wpływać na jakość odbioru mody. A ona w tym tajemniczym miejscu – uśmiecha się tylko leniwie, bo wie, że….za moment wszystko się rozpływa……pojawią się nowe trendy.

W smaku izolacji!

Lekki powrót do wycieczki po Paryżu wspomaga mój proces wyciszenia. Układam myśli. Oglądam meble. Te stoliczki, krzesła – to symbol miasta mody. To wyznaczanie rytmu dnia, który zmierza w stronę  nocy. Odczuwam radość, bo  nabywam nowe  woluminy. Cieszę  się z przyszłych doznań.

W smaku ciszy!

Słyszę własne myśli……delektuję się nimi……unoszę głowę….nic się nie liczy…..tylko ten błogi  spokój……