- może  ludzi zachwycać , aby jego smak dostarczał niezapomnianych przeżyć. Zanim więc rzeczywistość , w której się codziennie obracamy ukaże swoje oblicze warto jest się w takie typowo jesienne dni – zatrzymać przy pewnej odskoczni, zastanowieniu, westchnieniu, zachwyceniu, melodyjności, delikatności, aby odebrać sygnały – uroczego, zaczarowanego świata, który istnieje i rodzi się w umysłach twórczych, artystycznie uzdolnionych. Przeglądając więc artykuły dotyczące sztuki przez przypadek dotarłam do informacji, że ona nie powinna szokować, wyzwalać pewnej energiczności naszego istnienia. Jest to jednak całkowite zaprzeczenie pojęcia sztuki w wizjach artystów, gdyż podstawowym budulcem inspiracji dla ludzi są m.in. książki poświęcone – malarzom, rzeźbiarzom, którzy zostali odkryci na forum światowym głównie ,dlatego, że szokowanie było wpisane w ich twórczość. Trzeba jednak przyznać, że uwielbiali Oni być w centrum zainteresowania, starannego zamieszania, a dla podkręcenia swojej sławy- obcinali sobie publicznie palce, uszy, wykonywali tatuaże na ciele, podpalali druki, skórę, śpiewali obraźliwe teksty, ubierali się wyjątkowo odlotowo, aby przez chwilę – przeciętni ludzie zwrócili na nich swoją uwagę. W dziełach poświęconych artystom – szokowanie to był  chleb codzienny, im większe wrażenie było wywierane na innych osobach tym bardziej sprzedawały się książki, tym więcej uwagi im poświęcano. Sztuka to bowiem – odkrywanie w ludziach tego wszystkiego o czym inni boją się mówić, to odwaga ukazywania swoich marzeń, to realizacja wszelkich wizji, to w pewnym sensie  bunt, to nietypowość, to  artyzm – ale co warto jest podkreślić talenty i dary są w posiadaniu ludzi niezwykłych.