Plaża. Piasek. Słońce.

Upał wpada na rozgrzaną plażę. Ludzie leżą na kolorowych ręcznikach, a niebo wtapia się w linię morza. Ciepłe powietrze przypomina włoskie klimaty, w których różowe oleandry pachną skoszonymi zielonymi trawami. Resztki gałęzi tworzą  na piasku wyszukane wzory. A dzieci budują z rodzicami gigantyczne zamki.

Nad falami Bałtyku!

Zamykam oczy. Leniwie marzę. Przypominam sobie, że zbliżają się wakacje. Kremowa plaża, umiarkowanie zaludniona, a jednak nadal lekko dzika, wspomaga mój relaks. Niedziela typowo rodzinna podświetlona promieniami Słońca padającymi na fragment koca. Tego teraz potrzebuję. Odreagowuje wszystkie sprawy. Zastygam. Morze uspokaja. Morze mnie kołysze. Morze przyciąga mewy. Tylko wiatr układa nowe fryzury. A powietrze wpada na plażę.

***

Gdy patrzę na plażę

To morsko i beztrosko marzę

 

Patrzę czy krzykliwe mewy

Zbierają na wodzie lekkie chleby

 

Nucę utwory marynistyczne

Te lekko wodniste

 

Układam ciało na ręczniku

 Aby poczuć barwę i moc szyku

 

Moda nie ma znaczenia

Bo tyle jest do zobaczenia

 

Pachnie woda w Bałtyku

A ja rysuje serce przy drewnianym patyku

 

Copywriting porywa fale

Czuje się w tej odskoczni doskonale

 

Piszę. Notuję. Morsko się delektuję

Bo myśli rozsądne zapisuję

 

Rodziny lubią parawany

Aby smak samotnego opalania poczuć u bramy

 

Lekko turystyczne malarskie refleksje

Bo nie potrzeba niczego zbyt bajecznie

 

Spokój kołysze moje słowa

Morze je w wodzie dla Ciebie chowa

 

W dłoniach trzymam gazetę o wnętrzach

Kreuję izby i smakuję ludowego powietrza