W zakamarkach duszy!

Prawdziwa sztuka – to wczytywanie się w głos duszy, która intuicyjnie wiele podpowiada. Moda na-  strefy wyciszenia, izolacji i odosobnienia – dodaje sił witalnych i wymusza liczne zmiany kierunku myślenia. Od etapu krzykliwego dziecka, po humory nastolatki, dorosłość i przekraczanie granicy szybkiego tempa, wkraczam więc w typowo filozoficzne dylematy. Tu i Teraz. Oto pojawiam się w sieci. Co chcę osiągnąć? Jak wykorzystuję możliwości? Co przekazuję? Jak wpływam na ludzkie myślenie i wyobrażenia? Jaki kierunek drogi prowadzi do celu? Jak wykorzystuję aktywność? Te pytania – prowadzą mnie do dobrze przemyślanego planu, równowagi, konkretnych decyzji.  Świat – odciska ślad. A dusza dodaje magicznych gwiazdek.

Wybieram świadomie!

Podejmuję  decyzje, które wyznaczają  następne:  dni i miesiące. Wybieram dla siebie

- ulubione rzeczy.

Poświęcam się dla przedsięwzięć, spraw organizacyjnych, bo to wpływa na mój dobry humor i energię. Żyję tym, co robię. Zmieniam to – nie popadam w nudę. Nakręcam spiralę działań. Wykonuję zdjęcia. Kocham Internet. Tworzę treści. Myślę równocześnie o kilku sprawach w  trakcie 1 dnia. Odwiedzam ludzi. Buduję nowe rozwiązania. Wiem, że żyję.

Wyciszenie!

W strefie ciszy wytrzymuję  tylko przez moment. Później odczuwam napływ myśli, impuls do działania. Bardzo dużo mówię……bardzo dużo wklepuję do worda. Pewnie, dlatego  tworzę artykuły, bo mówię i mówię…..i mówię, jak większość osób u mnie na roku z copywritingu. A milczę….tylko w określonych sytuacjach, ale te sytuacje też za mnie  wszystko - mówią. 

Wrażliwość!

Często przeszkadza w brutalnym ujęciu życia. W art. przestrzeni – podnosi poziom kreatywności. Szkicuje drogę do celu. Wymusza oryginalność. Ale i łzy, i uśmiech. Życzliwe osoby wykorzystują  to do stworzenia przedsięwzięć, które na długie  lata zapadają w zakamarkach  duszy.

Bo….

 - liczy się przekaz, ale i odbiór.

Bo…

- wszystko, to tylko  względne pojęcie.

Bo….

- efekt zachwyca po kilku latach.

Bo….

- marzenia, znaczą teraz znacznie więcej.