Płynę do portu ….

Wkraczam do akcji. Droga dość wyboista wiedzie mnie nad morze. Na miejscu czeka na mnie pusta plaża, popisy młodzików na motorach, krzyczące do nieba mewy i silny wiatr. Nagle moje ubrania wirują w powietrzu, włosy okręcają się wokół głowy, a Słońce przytula się do słonych policzków. Pierwszy odruch przypomina poszukiwanie zacisznego miejsca. Wędruję więc po mokrym piasku i wyrywam część wydm. Cisza , odludzie, spokój – to moja oaza z widokiem na wodę.

Leżę na plaży….

Zajmuję miejsce na  białych ziarenkach. Wyciągam termos, popijam kawę. Idealny widok do tworzenia lirycznych tekstów. Jednak dzisiaj odpuszczam sobie wszystkie literki, siedzę i marzę……wyciszam szepty, mowy przewodnie, wiersze, a pragnę tylko boskiego widoku na morze. Myślę – chwilo trwaj wiecznie. A ona ucieka przez palce, nie jestem w stanie jej dogonić. Wiatr szaleje  i przeszkadza w przygotowaniu zdjęć. Ale….one i tak wkraczają dumnie do aparatu.

Morze i jego potęga, to mój azyl.

Morze i bliskie miejsce zamieszkania, to Raj na ziemi.

Morze i doznania, to szczęście.

Morze i wyłapywanie myśli, to kronika życia.

Morze i samotność, to ja w tłumie ludzi, tylko w swoim świecie.

Morze i fale, to wróży wielkość - doskonale.